แม้นเพียงฝันนั้นโซมชโลมทิพย์
แค่ดื่มจิบพริบพลันอกสั่นไหว
หอมประทิ่นกลิ่นกรุ่นละมุนใจ
ซาบฤทัยไห้หวนรัญจวนจำ
จนยากลืมดื่มด่ำกว่าซ้ำสอง
ดุจลอยฟ่องล่องฟ้าอุราถลำ
แจ้วจำเรียงเพียงแผ่วแว่วลำนำ
บทเพลงพร่ำรำพันบรรเลงครวญ
โอ้อกเอยเชยชื่นรื่นถวิล
ทิพย์เทพินทร์กลิ่นร่ำให้กำสรวล
สุคนธาฟ้าฝันกลิ่นรัญจวน
ซึ้งอบอวลนวลเนื้อหอมเจือจันทน์
จนอุษาฟ้าสางสว่างภพ
จึงจรจบจากจิตต์นิมิตฝัน
สุดเสียดายสายสวาทสิ้นขาดพลัน
เมื่อไรกันนั้นคืนสะอื้นครวญ...
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
