มาประสบพบเจอเพื่อเพ้อพราก
แล้วจรจากฝากตรึงคะนึงหา
แม้กายจากฝากถวิลจิตต์วิญญาณ์
ใช่พ้นตาพากลับสิ้นลับเลือน
อันดวงจินต์ถวิลหวังฝังประทับ
มิล่วงลับดับไปให้เสมือน
อนุสรณ์วอนซ้ำช่วยย้ำเตือน
แม้นกายเคลื่อนมิเบือนเฉยละเลยลืม...
บูรพาท่าพระจันทร์
แม้กายจากพรากลาใช่เลือนลับ
ฝากประทับกับทรงจำอันดำ่ดื่ม
แนบนิทราคราพบมิลบลืม
ทั้งปวดแปลบปลาบปลื้มปนเปไป
จินตนาพาหวนถ้วนถวิล
ถึงแสนกัปดับสิ้นอสงไขย
พิศวาสฤาขาดล่วงห้วงกาลใด
จิตวิญญาอาลัยนิรันดร
ฝากประทับกับทรงจำอันดำ่ดื่ม
แนบนิทราคราพบมิลบลืม
ทั้งปวดแปลบปลาบปลื้มปนเปไป
จินตนาพาหวนถ้วนถวิล
ถึงแสนกัปดับสิ้นอสงไขย
พิศวาสฤาขาดล่วงห้วงกาลใด
จิตวิญญาอาลัยนิรันดร