วิถีแห่งกิ้งกือ
๏กิ้งกือนอนขดม้วน กลัวภัย
สงบสยบยอม จับต้อง
มินิ่งมิติงไหว หวาดหวั่น
เหวี่ยงชนอดร่ำร้อง เงียบงำ ฯ
๏ไร้เล็บไร้เขี้ยวงา คุ้มตน
ขามากกลับพาจร เชื่องช้า
เลือกหยุดมิดิ้นรน ต่อต้าน
ปากมีอุบเอ่ยอ้า ออกเสียง ฯ
๏วางชีพไว้กลางห้วง ชะตา
บุญทำกำหนดเป็น ปล่อยให้
ราวซากอยากบีฑา เชิญท่าน
กลายกลรักษ์ชีพไว้ ยืนยาว ฯ
๏กลางทุกข์โถมห้ำหั่น เจียนตาย
ยากนักยอมนิ่งทน ทุกข์ครอบ
เดือดพลุ่งแดพล่านฟาย ฟูมเทวษ
แสวงทุกทิศรอบ หาทาง ฯ
๏ดูอย่างกิ้งกือม้วน เป็นไร
ทุกข์แตะรับรู้พลัน ห่อนกลุ้ม
บ่วิ่งบ่หวาดไหว เปลืองเปล่า
ท้ายสุดทุกมืดคลุ้ม คลี่คลาย ๚ะ๛
๏กิ้งกือนอนขดม้วน กลัวภัย
สงบสยบยอม จับต้อง
มินิ่งมิติงไหว หวาดหวั่น
เหวี่ยงชนอดร่ำร้อง เงียบงำ ฯ
๏ไร้เล็บไร้เขี้ยวงา คุ้มตน
ขามากกลับพาจร เชื่องช้า
เลือกหยุดมิดิ้นรน ต่อต้าน
ปากมีอุบเอ่ยอ้า ออกเสียง ฯ
๏วางชีพไว้กลางห้วง ชะตา
บุญทำกำหนดเป็น ปล่อยให้
ราวซากอยากบีฑา เชิญท่าน
กลายกลรักษ์ชีพไว้ ยืนยาว ฯ
๏กลางทุกข์โถมห้ำหั่น เจียนตาย
ยากนักยอมนิ่งทน ทุกข์ครอบ
เดือดพลุ่งแดพล่านฟาย ฟูมเทวษ
แสวงทุกทิศรอบ หาทาง ฯ
๏ดูอย่างกิ้งกือม้วน เป็นไร
ทุกข์แตะรับรู้พลัน ห่อนกลุ้ม
บ่วิ่งบ่หวาดไหว เปลืองเปล่า
ท้ายสุดทุกมืดคลุ้ม คลี่คลาย ๚ะ๛
(โคลงวิชชุมาลี)
วิชชุมาลี
โอ! ครูเพรางายแกล้ง แกมสอน
แอบวางกลกลางกระดาน ให้เพื่อน-
ช่วยติชมกลอน ที่แต่ง
วิถีแห่งกิ้งกือเงื่อน งำโคลง ฯ
เหอ แล้วไผจะกล้า ติชม
ฝีมือชั้นครูวาง อย่างนี้
ศิษย์จึงม้วนตัวกลม กลอกเนตร
เอาอย่างกิ้งกือลี้ ทุกข์คลาย บารนี ฯ
บางชนว่านี้ชื่อ โบราณ โคลงนา
ข้าพเจ้าปฏิเสธโดย อ้างจิตร*
โบราณ บ่ โบราณ สักหน่อย
เพียงบางสำนักคิด อ้างเอง ฯ
วรรณคดียังไร้ เรื่องประพนธ์
เห็นแต่ในแบบเรียน เท่านั้น
เพราะไร้เอกโทยล ไร้รส- ชาตินา
บ่เทียบเสาวภาพ-ดั้น* เด่นโคลง ฯ
วิชชุมาลีแกล้ง เกลาโคลง
บ่บังคับเอกโท สักแห่ง
แบบนี้แหละเพียงโยง สัมผัส
รสชาติจึงแปลกแปล่ง เปลี่ยนปน ฯ
สี่สุภาพ
ยลโคลงสุภาพแจ้ง จึงยล
รสเอกโทเสาวคนธ์ ผ่องแผ้ว
ไทย-ลาวเลื่องอนุสนธิ์ ศิลป์ศาสตร์
โคลงย่อมเอกโทแพร้ว สะพรึบพร้อมเสมอเสมอ ฯ
กามนิต - ๘ เม.ย.๕๕
* จิตร = จิตร ภูมิศักดิ์
* เสาวภาพ - ดั้น = โคลงสุภาพ และโคลงดั้น