[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ฯลฯ
ขอตัดขาด แล้วหนอ รอไม่ได้
เพราะทรามวัย เหนื่อยหน่าย ชายห่างเหิน
อกระทม แตกดับ พังยับเยิน
สุดจักเดิน ต่อไป ไม่ไหวแล้ว
 
พันทอง
...................

เมื่อจูบแรกระริกสั่นหวั่นประหม่า
คำสัญญาไล่เรียงเสียงเบาแผ่ว
โลกทั้งใบให้ทางสว่างแล้ว
เหลือแต่แนวร่วมชิวิตมาคิดกัน

เฝ้าทนทุกข์ทรมานใจหาญกล้า
ผจญมาหลากหลายข้างกายฉัน
แล้ววันหนึ่งจบลงตรงวันนั้น
ความเปลี่ยนผันเริ่มมีที่แม่นาง

อ้างความสุขนอกกายอายหน้าเพื่อน
ความจนเยือนย้อนแทรกมาแยกถ่าง
รักเคยมีนานนั้นพลันเลือนลาง
หล่อนเริ่มห่างหมางเมินเกริ่นเอ่ยคำ

อยู่กับพี่เพราะจนทนไม่ไหว
ขอห่างไกลปมด้อยที่ต้อยต่ำ
แต่วันนั้นถึงวันนี้พี่ยังจำ
ทนกลืนกล้ำย้ำคิดติดอุรา

จูบก่อนจาก ฝากเป็นอนุสรณ์
ทุกขั้นตอนย้อนผิดจิตผวา
ระริกสั่นสุดกลั้นวันอำลา
ทั้งน้ำตาไหลหลั่ง...ยังห่วงใย.

นพ
8 เม.ย.55