วันเก่าเก่าเราอ้อนอ่านกลอนรัก
นอนหนุนตักมองกันฝันห่วงหา
ฉันรักเธอเธอรักฉันจำนรรจา
ปรารถนาอะไรไม่ต้องการ
เพราะโลกนี้มีเพียงเราคงเท่านั้น
เหมือนสวรรค์ช่วยร่างสร้างความหวาน
จะรักกันมั่นคงดำรงนาน
เราบอกผ่านสายตาสู่ฟ้าไกล
ณ วันนี้ที่เก่าไร้เงาสอง
ความหม่นหมองครอบคลุมสุมฟ้าใส
ร่างที่ยืนฝืนดูรู้แก่ใจ
เธอเอาไปทั้งดวงทรวงฉันตรม
นอนหนุนตักมองกันฝันห่วงหา
ฉันรักเธอเธอรักฉันจำนรรจา
ปรารถนาอะไรไม่ต้องการ
เพราะโลกนี้มีเพียงเราคงเท่านั้น
เหมือนสวรรค์ช่วยร่างสร้างความหวาน
จะรักกันมั่นคงดำรงนาน
เราบอกผ่านสายตาสู่ฟ้าไกล
ณ วันนี้ที่เก่าไร้เงาสอง
ความหม่นหมองครอบคลุมสุมฟ้าใส
ร่างที่ยืนฝืนดูรู้แก่ใจ
เธอเอาไปทั้งดวงทรวงฉันตรม