เคยได้ชื่อคือใจที่ใฝ่ฝัน
เพียงหนึ่งวันพลันขาดอาจสลาย
รักซาบรสหมดสิ้นทั้งจินต์กาย
มอบถวายสายสวาทนาฏอนงค์
ถึงวันนี้ชีวันฉันสำนึก
ความรู้สึกลึกล้ำพร่ำใหลหลง
สมควรปลิดริดลดปลดจำนง
มิควรคงลงหมดงดเยื่อใย
คิดว่าฝันสรรค์แสร้งมาแกล้งหลอน
ครั้นตื่นนอนถอนกลับสลับใส
อย่าคืนหวนทวนกลับลับครรไล
จงคลาไคลไกลร้างพ้นห่างตา...
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
