|
กามนิต
|
 |
« เมื่อ: 08 เมษายน 2012, 01:28:AM » |
|
เพลงพอวา
๏ ในหุบเขาเขียว-ดอกไม้ขาว
เคยคลี่กลีบวาวอยู่ไหวไหว
บางคนอ้างว้าง-ผ่านทางไป
ได้ฉมชมใจใต้แสงจันทร์
บานแต้มน้ำค้างกลางดงเขียว
โดดเด่นดอกเดียวกลางลานฝัน
เหมือนแต่งความตื่นเพื่อยืนยัน
ให้คืนวันให้ฤดูได้รู้รัก...!
โอ้หนอ...
เหมือนพอวามาพอให้รู้จัก
แต่ขาวแห่งพวกพเยียหอมเสียนัก
ยังคล้ายทายทักทุกที่ทาง
รู้รัก-รู้แล้วหนอแก้วหนอ
เหมือนพอวามาพอให้รู้อ้าง
ให้รู้หนรู้เห็น-รู้เส้นทาง
รู้ปล่อยรู้วาง-รู้ชีวิต...! ๚๛
พนม นันทพฤกษ์
(ศิลปวัฒนธรรม ปีที่ ๓๓ ฉบับที่ ๖ เมษายน ๒๕๕๕, หน้า ๖๖.)
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, ไม่รู้ใจ, sunthornvit, Thammada, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ลมหนาว, --ณัชชา--, moononthemanmony, Prapacarn ❀, ชลนา ทิชากร, สายใย, ปู่ริน
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ความรักแท้จริงมีสีดำดังศอพระศิวะ
|
|
|
.jpg)
