From7 จักรยาน
.....เคยรู้สึกบ้างไหมว่า...
ชีวิตมันไร้ค่า...ไม่ค่อยมีความหมาย...
สายลมพัดผ่าน...กลับมีเพียงเงานั้น....ข้างกาย
หนาว-หนาวในหัวใจ...กับความเดียวดาย...ที่เรามี
...จนกระทั่ง...เธอเข้ามา...
เปลี่ยนแปลงวันธรรมดา....ให้คนคนนี้...
แม้ข้างกายจะว่างเปล่า...แต่กลับไม่เหงาเหมือนทุกที...
เมื่อรับรู้ว่าวันนี้....เสียงหัวใจที่มี....เต้นเพื่อใคร...
.....เคยรู้สึกบ้างไหมว่า...
ชีวิตมันไร้ค่า...ไม่ค่อยมีความหมาย...
สายลมพัดผ่าน...กลับมีเพียงเงานั้น....ข้างกาย
หนาว-หนาวในหัวใจ...กับความเดียวดาย...ที่เรามี
...จนกระทั่ง...เธอเข้ามา...
เปลี่ยนแปลงวันธรรมดา....ให้คนคนนี้...
แม้ข้างกายจะว่างเปล่า...แต่กลับไม่เหงาเหมือนทุกที...
เมื่อรับรู้ว่าวันนี้....เสียงหัวใจที่มี....เต้นเพื่อใคร...
ฉันเอง..ก็เหมือนกับคนอื่นอื่น
มิอาจฝืน...เมื่อสุดกลืน...เกินต้านไหว
เมื่อความรักมันชอกช้ำ...เจ็บแล้วไม่เคยจำจากขั้วหัวใจ
หยาดน้ำตาที่รินไหล......ไม่เคยเหือดหาย.....จากใบหน้าได้เลยสักครั้ง
....ก็รู้อยู่....
ความอดสู....ไม่เคยถูกฝัง
เจ็บเจียนตาย...จนหัวใจเริ่มไร้พลัง
อยากกลับมาเต้นใหม่อีกสักครั้ง...หลังจากเปลี่ยนหัวใจดวงเดิม
under
มิอาจฝืน...เมื่อสุดกลืน...เกินต้านไหว
เมื่อความรักมันชอกช้ำ...เจ็บแล้วไม่เคยจำจากขั้วหัวใจ
หยาดน้ำตาที่รินไหล......ไม่เคยเหือดหาย.....จากใบหน้าได้เลยสักครั้ง
....ก็รู้อยู่....
ความอดสู....ไม่เคยถูกฝัง
เจ็บเจียนตาย...จนหัวใจเริ่มไร้พลัง
อยากกลับมาเต้นใหม่อีกสักครั้ง...หลังจากเปลี่ยนหัวใจดวงเดิม
under
ใ ค ร ก็ ไ ม่ อ า จ ฝื น โ ช ค ช ะ ต า
เมื่อชีวิตถูกกำหนดให้ไร้ค่า..ตั้งแต่เริ่ม
มีความปวดร้าวเล็กเล็กน้อยน้อย..มาคอยเติม
ทำให้หัวใจหยุดอยู่จุดเดิม..ตลอดมา
เ พ ร า ะ เ จ อ แ ส ง ส ว่ า ง ร่ ำ ไ ร
ถึงแม้ไม่กล้าก้าวไปก็ยังอยาก..ไปหา
รับรู้ถึงความรัก..ทำให้ชีวิตมีค่า
ขอบคุณที่ส่องแสงนำทางฉันด้วยความหวังดีเสมอมา..ขอบคุณ
เมื่อชีวิตถูกกำหนดให้ไร้ค่า..ตั้งแต่เริ่ม
มีความปวดร้าวเล็กเล็กน้อยน้อย..มาคอยเติม
ทำให้หัวใจหยุดอยู่จุดเดิม..ตลอดมา
เ พ ร า ะ เ จ อ แ ส ง ส ว่ า ง ร่ ำ ไ ร
ถึงแม้ไม่กล้าก้าวไปก็ยังอยาก..ไปหา
รับรู้ถึงความรัก..ทำให้ชีวิตมีค่า
ขอบคุณที่ส่องแสงนำทางฉันด้วยความหวังดีเสมอมา..ขอบคุณ