:+: ดาหลา - ดอกแก้ว :+:
งามดาหลาพบน้องปองดอกแก้ว
ใจของใจรักแล้วสิเนหา
กินความหมายลึกซึ้งถึงกิริยา
ปลุกจิตกล้าห่วงหาสารพัน
ในใจพร่าอารมณ์บ่มความคิด
เกรงพลั้งผิดละเมอหลงเพ้อฝัน
เลื่อนลอยล่องปองหมายไปวันวัน
งามดาหลาโจษจันหวั่นระทึก
ครั้นเมื่อชมดอกแก้วแล้วหลงรัก
สุดจะหักสุดจะห้ามความรู้สึก
ชื่นชมอยู่ภายในใต้สำนึก
ลืมตรองตรึกอาวรณ์สั่นคลอนนัก
ความโหยหาภายในหัวใจนั้น
เหมือนบีบคั้นอารมณ์ระทมหนัก
วิเวกกลัวช้ำชอกการบอกรัก
อ่อนไหวเกินตระหนักหักใจคิด
แล้วอบอวลน้ำตาพาเศร้าหมอง
หากจำต้องร้างลาพาข้องจิต
หวนไห้หาการจากหลากชนิด
ให้หลงผิดเกินจักรักษาได้
แม้ดาหลา วันลาใกล้มาถึง
ยังคงตรึงใจนั้นให้สั่นไหว
คือบทเรียนชอกช้ำระกำใน
จิตกับใจฉันใด ก็ฉันนั้น
ชมดอกแก้วปองหมายเสียดายพี่
หัวใจที่วนวกเกรงผกผัน
งามเกินลาใจครวญชวนใจรั้น
เกินอดกลั้นความคิด ผิดเป็นครู
จึงทุกข์ทนท้อแท้ชะแง้หา
กับชะตาได้เห็นและเป็นอยู่
กิเลสหลงบั่นใจด้วยใคร่รู้
ให้ต้องทนอดสูรู้แก่ใจ
มิอาจปองดาหลา คว้าดอกแก้ว
ด้วยรักแล้วหมองหม่นสุดทนไหว
รักซาบซึ้งประเมินเกินห้ามใจ
เกรงจะพลาดผิดไปได้ทันที
เมื่อพบปองพลั้งพลาดอาจผันผก
หวนดอกแก้ววิตกหวั่นถอยหนี
แม้ดาหลาสอดคล้องต้องชีวี
บังเกิดมี "ผู้ครอง" ปกป้องแล้ว!
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
