พอตกเย็นหิวขึ้นมาน้ำตาตก
สั่นสะทกใจอยู่มิรู้สิ้น
อยากจะกู่เสียงร้องให้ก้องจินต์
น้ำตาริน...ข้าวสารหมด...ระทดใจ.... (809)
มาม่าห่อสุดท้ายกินไปแล้ว
อกใจแป้ว...คิดขึ้นมา...น้ำตาไหล
ข้าวสารหมด...รสรักฝื่น...ขื่นหทัย
ยังเหลือค่าสิ่งใดไว้ให้ชม.... (810)
สั่นสะทกใจอยู่มิรู้สิ้น
อยากจะกู่เสียงร้องให้ก้องจินต์
น้ำตาริน...ข้าวสารหมด...ระทดใจ.... (809)
มาม่าห่อสุดท้ายกินไปแล้ว
อกใจแป้ว...คิดขึ้นมา...น้ำตาไหล
ข้าวสารหมด...รสรักฝื่น...ขื่นหทัย
ยังเหลือค่าสิ่งใดไว้ให้ชม.... (810)