หากความหมายในชีวิต ลิขิตไว้
ด้วยฝังใจในรัก ที่จักหา
เพียงแค่ใครคนหนึ่ง หวังพึ่งพา
นำรักมาให้สัมผัส มัดดวงมาน
มันรู้สึกเช่นไร ฉันใคร่รู้
เพียรเฝ้าดูสิ่งที่ใคร ได้กล่าวขาน
มีรักแท้รักขม อุดมการณ์
รับความหวานในไคร่ ฉันใคร่ลอง
แม้จะผ่านมามากมาย ใจร้องขอ
ไม่เคยพอซึ้งหัวใจ ในเราสอง
เหมือนยังขาดห้วงลึก นั่งตรึกตรอง
ไม่อยากข้องที่จะเกี่ยว เหนี่ยวสัมพันธ์
จวบมาพบกับเธอ ฉันเผลอไผล
เมื่อมานึกย้อนไป ให้ขบขัน
ด้วยไม่อาจใช้ชีวิต ผิดวานวัน
ด้วยหัวใจใช่ของฉัน มันของเธอ
นี่ใช่ไหมที่เขาเรียก กันว่ารัก
ที่เรามักเทหัวใจ ให้เสมอ
แม้ยามหลับในฝัน ก็พลันเจอ
ทุกเวลาพร่ำเพ้อ เธอผู้เดียว
เหมือนเธอคือสิ่งตามหา มานานแสน
ทุกถิ่นแดนแคว้นไหน ให้ข้องเกี่ยว
เมื่อสัมผัสในรัก จักกลมเกลี่ยว
ผูกยึดเหนี่ยว เกี่ยวใจสอง ให้ต้องกัน
under
สำนวนถ้อย คล้อยหวาน นั้นล้ำค่า
ร้อยคำรัก นำมา พาชวนฝัน
บทเพลงซึ้ง คำนึง ถึงวานวัน
ความรักอัน ซ่านซึ้ง ยังตรึงทรวง
ย้ำถึงความ รักชื่น ระรื่นสุข
ได้ปลอบปลุก คลุกเคล้า ราวอยู่สรวง
ค่าความหมาย คือใจ เพียงหนึ่งดวง
สุดแหนหวง มอบให้ ไว้เพียงเธอ
แม้ไร้ซึ่ง รักตอบ มาปลอบขวัญ
แต่รักมั่น คงอยู่ คู่เสมอ
ขอแต่เพียง แค่ได้รัก ฝากปรนเปรอ
ไม่ขอร้อง ให้เธอ เพ้อใฝ่ปอง
สลักนำ ..คำว่ารัก ฝากไว้ให้
สลักใจ...ไว้หนึ่งนี้ ไม่มีสอง
สลักรัก...แม้มิได้ ไว้ครอบครอง
สลักคำ...ร่ำร้อง ปองแนบใจ../
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
