อันความรัก ของใคร ก็ไม่ผิด
รักสถิตย์ ฝังใน ฤทัยฉัน
ถึงเวลา พ้นผ่าน เนิ่นนานวัน
ยังผูกพัน ถึงอยู่ มิรู้คลาย
รักไม่เคย ลืมลง พะวงหา
อยากเห็นหน้า ใกล้ชิด พิสมัย
อยากจะเหนี่ยว รั้งกอด ยอดหทัย
จนเป็นไข้ บางครั้ง ชังอุรา
รักเข้าตา พาให้ ใจไหลหลง
รักมั่นคง แน่วแน่ แลมีค่า
รักด้วยจิต วิญญาณ ที่ผ่านมา
ทรงคุณค่า ยิ่งนัก รักษาไว้
แต่รักฉัน วันนี้ ไม่มีเหลือ
ยังคลุมเคลือ เจือสี ที่หวิวไหว
ไม่อยากเหนี่ยว เกี่ยวข้อง ปองผู้ใด
กลัวฤทัย เหลวแหลก แตกยับเยิน
พันทอง
รักสถิตย์ ฝังใน ฤทัยฉัน
ถึงเวลา พ้นผ่าน เนิ่นนานวัน
ยังผูกพัน ถึงอยู่ มิรู้คลาย
รักไม่เคย ลืมลง พะวงหา
อยากเห็นหน้า ใกล้ชิด พิสมัย
อยากจะเหนี่ยว รั้งกอด ยอดหทัย
จนเป็นไข้ บางครั้ง ชังอุรา
รักเข้าตา พาให้ ใจไหลหลง
รักมั่นคง แน่วแน่ แลมีค่า
รักด้วยจิต วิญญาณ ที่ผ่านมา
ทรงคุณค่า ยิ่งนัก รักษาไว้
แต่รักฉัน วันนี้ ไม่มีเหลือ
ยังคลุมเคลือ เจือสี ที่หวิวไหว
ไม่อยากเหนี่ยว เกี่ยวข้อง ปองผู้ใด
กลัวฤทัย เหลวแหลก แตกยับเยิน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
