วันต่อไปไม่มีแล้วความสุข
มีแต่ทุกข์ต้องตั้งหน้าหาโลกใหม่
แล้วโลกหน้าเราจะอยู่กับผู้ใด
ไม่มีใครเหลือตัวเปล่าเราจะคราง
เดือนหนึ่งเดินไม่ถึงซักครึ่งก้าว
แรงโน้มน้าวยาวไกลมืดไม่สาง
มีไม้เลื้อยยาวยืดระโยงระยาง
คอยกั้นกางผูกมัดและกัดกิน
ปีแล้วปีเล่าไม่ก้าวหน้า
กลับดีกว่าอย่าสู้มีแต่สิ้น
อยู่บ้านเรายังพอหาผักปลากิน
ชีวิตนี้ต้องดิ้นยังอีกยาว......
เนินจำราย
มีแต่ทุกข์ต้องตั้งหน้าหาโลกใหม่
แล้วโลกหน้าเราจะอยู่กับผู้ใด
ไม่มีใครเหลือตัวเปล่าเราจะคราง
เดือนหนึ่งเดินไม่ถึงซักครึ่งก้าว
แรงโน้มน้าวยาวไกลมืดไม่สาง
มีไม้เลื้อยยาวยืดระโยงระยาง
คอยกั้นกางผูกมัดและกัดกิน
ปีแล้วปีเล่าไม่ก้าวหน้า
กลับดีกว่าอย่าสู้มีแต่สิ้น
อยู่บ้านเรายังพอหาผักปลากิน
ชีวิตนี้ต้องดิ้นยังอีกยาว......
เนินจำราย