คิดจะไข่ แล้วทิ้ง ชิ่งหนีจาก
ปล่อยให้ฉัน ลำบาก อดอยากนี่
ความรับผิด รับชอบ หาไม่มี
พอกันที่ เสือร้าย หมายล่าดม
ไม่ต้องกลับ คืนหวน ปั่นป่วนจิต
หนึ่งชีวิต เลี้ยงไป ได้สั่งสม
ไม่มีพ่อ ไม่เป็นไร ใช่จะตรม
เชิญเธอไป โลมลม ฉันขมใจ
หญิงอย่างฉัน รักนั้น กั้นทางผ่าน
ไม่ต้องการ เศษรัก ไม่อยากได้
อย่ามาให้ เห็นหน้า ฆ่าทันใด
ขอเตือนไว้ ไม่เชื่อ เหลือแต่ตอ
พันทอง
เพราะความเมา จึงพลาด ขาดสติ
อุตริ เผลอไผล ไปบ้างหนอ
น้องเองยัง หฤหรรษ์ คะยั้นคะยอ
จะตัดพ้อ พี่ได้ อย่างไรกัน
น้องไม่บอก ชื่อ,ที่อยู่ หมู่ที่ตั้ง
พอคล้อยหลัง อ้างท้อง ร้องโศกศัลย์
มาแฉโพย กล่าวหา สารพัน
แล้วตอนนั้น ไยมิห้าม ปรามสักคำ
สุนทรวิทย์
อุตริ เผลอไผล ไปบ้างหนอ
น้องเองยัง หฤหรรษ์ คะยั้นคะยอ
จะตัดพ้อ พี่ได้ อย่างไรกัน
น้องไม่บอก ชื่อ,ที่อยู่ หมู่ที่ตั้ง
พอคล้อยหลัง อ้างท้อง ร้องโศกศัลย์
มาแฉโพย กล่าวหา สารพัน
แล้วตอนนั้น ไยมิห้าม ปรามสักคำ
สุนทรวิทย์
ทำผิดแล้ว ยังมีหน้า มาย้อนยอก
เบอรโทรบอก ออกกล่าว เช้ายันค่ำ
เธอมีแต่ เหลวไหล ไยไม่จำ
แล้วยังมา ปรักปรำ ช้ำสิ้นดี
อ้างว่าเมา แหมงง ทำลงได้
ขาดสติ แล้วไง ทำเต็มที่
มารู้ตัว เสร็จสรรพ แล้วล่ะซี
ไปที่ศาล ไหมพี่ น้องนี้ชัวร์
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
