.........................
หยิบจดหมายท้ายสุดแล้วหยุดนิ่ง
นี่เธอทิ้งฉันแท้แน่ใช่ไหม
ถ้อยคำกล่าวยาวเยิ่นเกินทำใจ
สรุปไม่รักแล้ว...จากแก้วตา
น้ำตาไหลร่วงหล่นปนน้ำเลือด
เธอมาเชือดเชือนทรวงมิห่วงหา
จะรักฉันจนวันตาย...จดหมายมา
ตามสัญญา...ที่เธอย้ำขอทำตาม
"Karnkai"
กระนั้นหรือคือเป็น..เช่นนั้นหรือ
เป็น อยู่ คือ อย่างไร..ไม่ต้องถาม
แม้ผู้ที่ซื่อตรงคงรู้ความ
ในท่วงท่ามทำนองของความจริง
ถ้ามันเป็นเช่นนั้นมันคงใช่
คงจะมีหนึ่งใจที่ใหญ่ยิ่ง
และอีกใจขาดเขลาเฝ้าท้วงติง
ประกาศสิ่งมายา..ไร้ค่าควร
กระนั้นหรือคือเป็น..เช่นกระนั้น
คนที่ใจคงมั่นจะไม่หวน
เพราะว่าไร้ความหมายให้ทบทวน
ไยคร่ำครวญอยู่กับใจไร้ราคา...
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
