ไม่แล้วล่ะ ไม่ร้องไห้แล้วล่ะ
ขอบคุณนะ ที่ปลอบ มอบสุขสันต์
ทุกถ้อยเรียง เคียงหมาย คล้ายผูกพัน
พจน์จำนรรจ์ หวานริน ด้วยยินดี
ใครเขาไม่รักเรา ช่างเขาเถิด
ปัญหาเกิด ต้องแก้ และไม่หนี
จบไปแล้ว จบกัน ฝันไม่มี
ต่อไปนี้ เริ่มต้นใหม่ ไม่ง้องอน...
“สุนันยา”
ขอบคุณค่ะ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
