[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

เห็นด้านหลังเลือนลางใครนั่งอยู่
เหมือนจะรู้ตรงนี้ที่คลายเหงา
ณ จุดนี้รู้ดีที่ของเรา
พกความเศร้าระบายผ่อนคลายตน

เสียมารยาทแล้วหนอขอนั่งใกล้
เขาขยับที่ให้เหมือนไม่สน
จึงมองชัดถนัดตาพาวกวน
คือว่าคนใกล้นั่นนั้นสตรี

ยินสะอื้นแผ่วเบาเราประหม่า
อยากดูหน้าว่าใครจากไหนนี่
แอบชำเลืองมองไปตั้งใจดี
หลายนาทีที่ฉันหวั่นอุรา

อยากทักทายหมายปลอบและสอบถาม
อยากรู้ความเหตุไฉนแต่ไม่กล้า
กลัวเรื่องเดียวกันนั้นฉันพบมา
เหมือนหินผาทับอกยากยกวาง

หนึ่งสองสามสี่ห้ามานับซ้ำ
อยากเอ่ยคำใดนะจะกล่าวอ้าง
และแล้วความหวังฉันพลันเลือนลาง
แม้แม่นางยังเมินเดินหนีไป

นึกว่าฉันวันดีนี้มาพบ
คงประสบโชคมีที่ยิ่งใหญ่
เรื่องเดียวกันนั้นหนาพาทุกข์ใจ
ปรับตัวใหม่เราสองปองเยียวยา

คนอย่างเราเศร้าอยู่รู้อกหัก
ว่าได้เจอความรักสักทีหนา
ณ ที่เก่าเคยนั่งครั้งนานมา
คงตั้งหน้าเศร้าต่อรออีกนาน.

นพ
6เม.ย.55

ชำเลืองเมียง เพียงหางตา ก็พารู้
มีคนดู อยู่ใกล้-ใกล้ คล้ายสงสาร
เขาคงมา แอบมอง ต้องรำคาญ
นึกอยู่นาน เลยเดินเลี่ยง เพียงให้ไกล

มาอีกวัน ที่เดิม มีเขาอยู่
จะนึกรู้ ไหมนั่น ฉันหวั่นไหว
ใยถึงมา ที่เก่า เราถามไป
คำตอบให้ อัศจรรย์ คล้ายกันเลย

เธออกหัก ฉันก็ โดนหักอก
เจ็บช้ำฟก หนาหนัก จนยากเผย
จักเก็บดาว บนบ่า มาชมเชย
อยากเหลือเอ่ย เพราะเราจน...คนอย่างเรา