" น้ำใจหยดน้อย ดุจลอยจากสรวง "
น้ำ ฝนหล่น หลาก มากจนท่วม
ใจ ยิ่งอ่วม ความทุกข์ ขลุกความหมอง
หยด หยาดยาม อ่อนล้า หันมามอง
น้อย เนื้อน้อง ปองหมาย คล้ายระทม
ดุจ ไหลหลั่ง จากฟ้า มาสู้พื้น
ลอย กลางคืน ยืนหยัด จัดว่าขม
จาก มาไกล ไหลริน มิสิ้นชม
สรวงสวรรค์ ชั้นพรพม ห่มล้อมทรวง
พันทอง
หัวข้อต่อไป ''ดาวประดับใจ ใครจะรู้บ้าง''
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
