เพี่ยงหนึ่งวัน ผันผ่าน ดูนานเนิ่น
เป็นส่วนเกิน ของใจ ใครกันนี่
ตั้งตานับ เวลา ทุกนาที
ทรมาน เหลือที่ จะพรรณนา
เพียงหนึ่งวัน เหมือนหนึ่งปี ที่ท้อแท้
ช้ำดวงแด ลำบาก ยากหนักหนา
ทนรักเขา ข้างเดียว เปลี่ยวอุรา
ทุกเช้าค่ำ ร่ำหา ระอาจินต์
หากความทุกข์ ทั้งหลาย มะลายได้
จักจำจด ปลดให้ ไม่ถวิล
ยามกินนอน อ้อนหา ล้าชีวิน
แทบแดดิ้น สิ้นหลัก พำนักกาย
จะโทษฟ้า โทษดิน อย่างไรเล่า
ในเมื่อเรา ถูกทิ้ง เขาชิ่งหาย
ต้องตรอมตรม ขมจิต ชีวิตวาย
รักสลาย คลายคลอน แสนอ่อนใจ
พันทอง
เพียงหนึ่งวันครั้นโศกดุจโลกหยุด
ร่างกายทรุดหลุดกรอบเกินปลอบไหว
เสียเวลาคราขาดพลั้งพลาดไป
ทางสดใสหม่นมัวพาตัวเดิน
จึงหนึ่งวันที่ได้จงใช้สิทธิ
เข้าลิขิตปิดปัดอย่าขัดเขิน
ทุกนาทีมีค่าอย่าช้าเกิน
อย่ามัวเพลินด้วยเวลาไม่มาคอย
แม้เวลาที่มีนี้ได้เปล่า
อย่าให้เขาเฝ้าวางอย่างเหงาหงอย
เติมคุณค่าพาเกิดให้เลิศลอย
เวลาน้อยร้อยคิดตามสิทธิควร
เพียงหนึ่งวันที่มีอย่าหนีหน้า
จงฟันฝ่าพาฝันอันสงวน
ถึงจุดหมายปลายทางเสริมทางทวน
คือกระบวนถ้วนทั่ว..สร้างตัวตน.
ร่างกายทรุดหลุดกรอบเกินปลอบไหว
เสียเวลาคราขาดพลั้งพลาดไป
ทางสดใสหม่นมัวพาตัวเดิน
จึงหนึ่งวันที่ได้จงใช้สิทธิ
เข้าลิขิตปิดปัดอย่าขัดเขิน
ทุกนาทีมีค่าอย่าช้าเกิน
อย่ามัวเพลินด้วยเวลาไม่มาคอย
แม้เวลาที่มีนี้ได้เปล่า
อย่าให้เขาเฝ้าวางอย่างเหงาหงอย
เติมคุณค่าพาเกิดให้เลิศลอย
เวลาน้อยร้อยคิดตามสิทธิควร
เพียงหนึ่งวันที่มีอย่าหนีหน้า
จงฟันฝ่าพาฝันอันสงวน
ถึงจุดหมายปลายทางเสริมทางทวน
คือกระบวนถ้วนทั่ว..สร้างตัวตน.
"บ้านริมโขง"
เพียงหนึ่งวัน สั้นเกิน เดินไม่ไหว
เพียงหนึ่งวัน สงสารใจ ให้สับสน
เพียงหนึ่งวัน ฉันเศร้า เฝ้าทุกข์ทน
เพียงหนึ่งวัน มิพ้น ล้นน้ำตา
ขอเวลา เป็นหนึ่งปี จะดีไหม
ขอเวลา ทำใจ อันไร้ค่า
ขอเวลา เพิ่มหน่อย นะพี่ยา
ขอเวลา เถิดหนา ก่อนลาไกล
จะขออยู่ ร่วมเรียง เคียงเขนย
จะขออยู่ กกเกย เผยคำไข
จะขออยู่ กับพี่ มิมีใคร
จะขออยู่ เรื่อยไป ด้วยใจรัก
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
