[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เพี่ยงหนึ่งวัน ผันผ่าน ดูนานเนิ่น
เป็นส่วนเกิน ของใจ ใครกันนี่
ตั้งตานับ เวลา ทุกนาที
ทรมาน เหลือที่ จะพรรณนา

เพียงหนึ่งวัน เหมือนหนึ่งปี ที่ท้อแท้
ช้ำดวงแด ลำบาก ยากหนักหนา
ทนรักเขา ข้างเดียว เปลี่ยวอุรา
ทุกเช้าค่ำ ร่ำหา ระอาจินต์

หากความทุกข์ ทั้งหลาย มะลายได้
จักจำจด ปลดให้ ไม่ถวิล
ยามกินนอน อ้อนหา ล้าชีวิน
แทบแดดิ้น สิ้นหลัก พำนักกาย

จะโทษฟ้า โทษดิน อย่างไรเล่า
ในเมื่อเรา ถูกทิ้ง เขาชิ่งหาย
ต้องตรอมตรม ขมจิต ชีวิตวาย
รักสลาย คลายคลอน แสนอ่อนใจ
พันทอง

เพียงหนึ่งวันครั้นโศกดุจโลกหยุด
ร่างกายทรุดหลุดกรอบเกินปลอบไหว
เสียเวลาคราขาดพลั้งพลาดไป
ทางสดใสหม่นมัวพาตัวเดิน

จึงหนึ่งวันที่ได้จงใช้สิทธิ
เข้าลิขิตปิดปัดอย่าขัดเขิน
ทุกนาทีมีค่าอย่าช้าเกิน
อย่ามัวเพลินด้วยเวลาไม่มาคอย

แม้เวลาที่มีนี้ได้เปล่า
อย่าให้เขาเฝ้าวางอย่างเหงาหงอย
เติมคุณค่าพาเกิดให้เลิศลอย
เวลาน้อยร้อยคิดตามสิทธิควร

เพียงหนึ่งวันที่มีอย่าหนีหน้า
จงฟันฝ่าพาฝันอันสงวน
ถึงจุดหมายปลายทางเสริมทางทวน
คือกระบวนถ้วนทั่ว..สร้างตัวตน.

"บ้านริมโขง"