จะกี่ยุค กี่สมัย ไม่เคยเปลี่ยน
สงครามเวียน เผาโลก ให้โศกศัลย์
ด้วยน้ำมือ มนุษย์ สุดอาธรรม์
มุ่งห้ำหั่น ชิงฐานะ ประโยชน์ตน
ปากเรียกร้อง สันติ ใจมิเหมือน
คอยบิดเบือน สร้างภาพ เพื่อลาภผล
พูดกับทำ แตกต่าง สร้างเล่ห์กล
นี่แหละคน ขี้ฉ้อ ก่อสงคราม
สุนทรวิทย์