ผู้ใหญ่ไม่สามัคคี...น่ารำคาญ...
ริน ดอนบูรพา
เพียงแค่หนึ่งซึ่งวารก่อการณ์เปลี่ยน
คือบทเรียนเจียรจำนำแก่นสาร
บอกชีวิตคิดพะนอพอประมาณ
จักร้าวรานการใดไร้พอเพียง
มากก็ล้นท้นเกินให้เพลินหลง
ยากปลดปลงคงฤดีแสงสีเสียง
ผลสุดท้ายกรายทุกข์เข้ารุกเคียง
คงเหลือเพียงน้ำตาเศร้าจาบัลย์
ครั้นน้อยนักหน่วงนำจนลำบาก
ครองตัวยากมากกลัวตัวพลิกผัน
แค่อยู่เพียงเลี้ยงตนให้พ้นวัน
เฝ้าจำนรรจ์ฝันเดียวไม่เหลียวใคร
เพียงหนึ่งวันสรรผิดให้จิตต์ผัน
เพียงหนึ่งวันพลันแย่เกินแก้ไข
เพียงหนึ่งวันสวรรค์นรกตกกลางใจ
เพียงหนึ่งวันนั้นให้ผลเปลี่ยนคนเรา...
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
