ความคิดถึงหนึ่งคืนค่ำคงรู้
พ่อยอดชู้ชื่นจิตคิดไหวหวั่น
ดั่งกระต่ายหมายดาวข้างดวงจันทร์
คงเป็นเพียงภาพนั้นฝันหรือไร
เหงากลาง เงาฝัน สั่นสะท้าน
ร้อยกานท์ กลร้อย สร้อยหวั่นไหว
ตราตรึง หนึ่งห้วง ดวงฤทัย-
กาญจน์ไซร้ สื่อสาส์น กานท์เคียงกัน
หทัยกาญจน์ ฤทัยกานท์
๔ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๕