[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[(ฟ้า) มารสุรา]

ไม่รู้รสบทกวีที่แว่วหวาน
ไม่รู้กาลผ่านเลือนเดือนปีหน
ไม่รู้เหงาเศร้าจินต์เกาะกินตน
ไม่รู้บ่นก่นไปใดได้ยิน
ไม่รู้แจ้งแสร้งเสแอบเล่ห์รู้
ไม่รู้อยู่ผู้ใดใคร่ถวิล
ไม่รู้หมองครองหม่นกับมลทิน
ไม่รู้ใจใครทั้งสิ้นเพราะลิ้นลวง

ฟ้า(มารสุรา)

ไม่รู้รสเพราะลิ้นนั้นมันเฝื่อนนัก
ไม่รู้จักเวลาใช่ไร้สมอง
ไม่รู้เหงาเพราะหัวใจไร้ใครปอง
ไม่รู้บ่นหรือร้องไปทำไม

ที่ไม่รู้เพราะดวงจิตอวิชชา
บ่มตัณหากามรสไม่สดใส
หาพระธรรมนำทางกระจ่างใจ
เปลี่ยนจิตใหม่รู้-ไม่รู้อยู่ที่ตน

มิรู้แจ้งแห่งสารดันขานขับ
มิรู้ลับสมองตรองแหล่งหน
มิรู้พล่ามจามด่าน่าสิ้นตน
มิเจตน์บ่นก่นทอต่อใครๆ
ที่ไม่รู้กู่ไปใจรันทด
บ่มสบถรดตนร้อนรนไหม
หาพระธรรมย้ำเขาอิเหนาไง
เปลี่ยนที่ใครในกะโหลกชะโงกเอง

ฟ้า (มารสุรา)