ชะเง้อจ้องมองดาวที่ราวฟ้า
ไกลเกินกว่าเอื้อมถึงจึงต้องเศร้า
หนาวน้ำค้างพร่างพรมลมแผ่วเบา
แสนเงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวเพียงเดียวดาย
รู้ทั้งรู้อยู่ว่าเกินคว้าถึง
ดาวดึงส์ดวงนั้นที่มั่นหมาย
ในกลุ่มดาวคนคู่อยู่เรียงราย
ตั้งใจหมายดวงนี้ที่เฝ้ามอง
วาสนามีน้อยด้อยเกินนั้น
ทนถูกหยันเหยียดหยามซ้ำหม่นหมอง
เห็นว่าอยู่เกินไกลยังใฝ่ปอง
ยังยกย่องเป็นดาวใจ..ขอได้ชม.
นพ
3เม.ย.55
ไกลเกินกว่าเอื้อมถึงจึงต้องเศร้า
หนาวน้ำค้างพร่างพรมลมแผ่วเบา
แสนเงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวเพียงเดียวดาย
รู้ทั้งรู้อยู่ว่าเกินคว้าถึง
ดาวดึงส์ดวงนั้นที่มั่นหมาย
ในกลุ่มดาวคนคู่อยู่เรียงราย
ตั้งใจหมายดวงนี้ที่เฝ้ามอง
วาสนามีน้อยด้อยเกินนั้น
ทนถูกหยันเหยียดหยามซ้ำหม่นหมอง
เห็นว่าอยู่เกินไกลยังใฝ่ปอง
ยังยกย่องเป็นดาวใจ..ขอได้ชม.
นพ
3เม.ย.55
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
