ผวาตื่นฟื้นกายอยากก่ายกอด
ฟังคำพลอดรำพันเพียงฉันปลื้ม
ภาพลวงตามาลวงล่อพอไม่ลืม
แล้วหยิบยืมใจไปลับกับสายลม
คงเป็นแค่คนเหงาที่เขาทิ้ง
ให้เรานิ่งตรมตรอมยอมขื่นขม
แม้ในฝันฉันยังนั่งระทม
น้ำตาพรมพร่างตัวช่างกลัวใจ
มิอยากฝันพรั่นพรึงถึงรักก่อน
โดนตัดรอนทิ้งขว้างแต่ข้างไหน
ต่อแต่นี้มิมีฝันทุกวันไป
เลิกรักใครเพื่อตัวเราเลิกเหงาเอย
ฟังคำพลอดรำพันเพียงฉันปลื้ม
ภาพลวงตามาลวงล่อพอไม่ลืม
แล้วหยิบยืมใจไปลับกับสายลม
คงเป็นแค่คนเหงาที่เขาทิ้ง
ให้เรานิ่งตรมตรอมยอมขื่นขม
แม้ในฝันฉันยังนั่งระทม
น้ำตาพรมพร่างตัวช่างกลัวใจ
มิอยากฝันพรั่นพรึงถึงรักก่อน
โดนตัดรอนทิ้งขว้างแต่ข้างไหน
ต่อแต่นี้มิมีฝันทุกวันไป
เลิกรักใครเพื่อตัวเราเลิกเหงาเอย