แม้ใจสึก ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือ
เมื่อไม่ใช่ คนแสนดี ไม่มีมือ
จะไปยื้อ คนไม่รัก ต้องหักใจ
ความตื่นเต้น มันคงลด เมื่อหมดรัก
แทงใจนัก เคยบอกกัน ให้หวั่นไหว
ทั้งที่ก่อน พูดรักเรา อย่างเข้าใจ
แม้อยู่ไกล จะรักกัน นิรันดร
เทียบกับเขา ใช่ตัวฉัน คงฝันเฟื่อง
ฉันไม่เคือง กับคำนี้ อย่างที่สอน
เทียบกับเขา ที่สวมแอบ ยามแนบนอน
ยังร้าวร้อน เจ็บไม่หาย ทำร้ายใจ
เมื่อขอลา จงไปดี นะที่รัก
ถ้าอกหัก แบกช้ำมา น้ำตาไหล
หันหลังกลับ คงต้องเซ่อ ไม่เจอใคร
ฉันขอไกล แบกช้ำทด เป็นบทเรียน
*..ไผ่เดียวดาย..*
คนแสนดี มิใช่ คนแสนรัก
จึงต้อหัก รักไป ไม่เสนอ
เพราะมากมาย ความดี ที่ตัวเธอ
ยากบำเรอ ปรนเปรอ เธอกว่าใคร
รักกับเธอ มันไม่ ค่อยตื่นเต้น
รักเล่นเล่น เบื่อนัก ชักไม่ไหว
เธอก็รู้ ฉันชอบ คนเอาใจ
มีบ้างไหม สักครั้ง หวังเชยชม
เทียบกับเขา เธอนั้น ยังห่างชั้น
อย่าให้ฉัน สาธยาย หน่ายขื่นขม
หวานไม่มี ชืดจืด ผะอืดผะอม
รักจึงล่ม อับปาง ทางรักเรา
จึงขอจาก ขอจบ ฉันพบใหม่
อย่าร่ำไร รักมาก อยากเจอเขา
สำหรับเธอ โบกมือลา อย่าซึมเซา
รักเก่าเก่า ไม่สดใส ตัดใจลา
*... พันทอง ... *
[/center][/quote]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
