เพราะรักเพียง อย่างเดียว ที่เกี่ยวมัด
ยากจะขัด ห้ามใจ ไม่ให้หลง
บอกตัวเอง เอาไว้ บอกให้ปลง
ใจยังคง ดื้อเพี้ยน ไม่เปลี่ยนแปลง
คิดเอาไว้ ว่าใจ มีไว้รัก
จึงทึกทัก สิ่งทำ ใช่อำแสร้ง
เป็นดั่งลา โง่เง่า ให้เขาแทง
เหมือนเป็นแหล่ง พักกาย ยามหมายปอง
ใช้แค่ตา มองดู หารู้ไม่
เก็บซ่อนใจ ปิดหู ไม่รู้หมอง
รักไม่เป็น รำพัน ตามครรลอง
รักซ้อนสอง สำรอง ต้องหมองมัว
รักโง่โง่ คำคน ต้องทนหนัก
เชื่อในรัก มั่นใจ ฝังในหัว
ไม่ได้ใจ แค่ครอง จับต้องตัว
เหมือนคนชั่ว คนหยาม ประนามเรา
ยากจะขัด ห้ามใจ ไม่ให้หลง
บอกตัวเอง เอาไว้ บอกให้ปลง
ใจยังคง ดื้อเพี้ยน ไม่เปลี่ยนแปลง
คิดเอาไว้ ว่าใจ มีไว้รัก
จึงทึกทัก สิ่งทำ ใช่อำแสร้ง
เป็นดั่งลา โง่เง่า ให้เขาแทง
เหมือนเป็นแหล่ง พักกาย ยามหมายปอง
ใช้แค่ตา มองดู หารู้ไม่
เก็บซ่อนใจ ปิดหู ไม่รู้หมอง
รักไม่เป็น รำพัน ตามครรลอง
รักซ้อนสอง สำรอง ต้องหมองมัว
รักโง่โง่ คำคน ต้องทนหนัก
เชื่อในรัก มั่นใจ ฝังในหัว
ไม่ได้ใจ แค่ครอง จับต้องตัว
เหมือนคนชั่ว คนหยาม ประนามเรา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
