เธอก็เจ็บฉันก็เจ็บหนาวเหน็บนัก
สุดที่รักรู้ไหมใครห่วงหา
สิ่งเผชิญเกินเก็บเจ็บทุกครา
เสียน้ำตาทุกครั้งฟังเธอครวญ
ความจำเป็นเข่นฆ่าแทบอาสัญ
ทุกคืนวันตรมเศร้าเราไห้หวน
ฉันพลาดพลั้งมิยั้งใจ..ไปเรรวน
หลงเล่ห์นวลพิศวาสพิฆาตตน
ยังรู้จำคำกล่าวแต่คราวก่อน
เคยอ้อนวอนเธอไว้ให้เหตุผล
จะรักแท้มิแปรผันมั่นกมล
กลับเป็นคนทำเธอปวดรวดร้าวใจ
ขออภัยในชาตินี้ที่สร้างแผล
จะขอแก้ชาติหน้าจะว่าไหม
จะขอรักภักดิ์เธอเสมอไป
ชาตินี้ใช้กรรมเก่า...อย่าเศร้าเลย
สุดที่รักรู้ไหมใครห่วงหา
สิ่งเผชิญเกินเก็บเจ็บทุกครา
เสียน้ำตาทุกครั้งฟังเธอครวญ
ความจำเป็นเข่นฆ่าแทบอาสัญ
ทุกคืนวันตรมเศร้าเราไห้หวน
ฉันพลาดพลั้งมิยั้งใจ..ไปเรรวน
หลงเล่ห์นวลพิศวาสพิฆาตตน
ยังรู้จำคำกล่าวแต่คราวก่อน
เคยอ้อนวอนเธอไว้ให้เหตุผล
จะรักแท้มิแปรผันมั่นกมล
กลับเป็นคนทำเธอปวดรวดร้าวใจ
ขออภัยในชาตินี้ที่สร้างแผล
จะขอแก้ชาติหน้าจะว่าไหม
จะขอรักภักดิ์เธอเสมอไป
ชาตินี้ใช้กรรมเก่า...อย่าเศร้าเลย