ฉั น ก็ แ ค่ ค น สิ้ น ห วั ง
ที่คอยรักษาความรักผุพัง..เอาไว้
กล้ำกลืนอยู่บนหัวใจ..ที่ไม่มีใคร
สะอื้นแค่พอให้รู้สึกไม่เดียวดาย..กว่าที่มี
ไ ม่ ต้ อ ง ก า ร ใ ห้ ใ ค ร ส ง ส า ร
เพื่อเพิ่มความทรมาน..มากกว่านี้
เสียงร่ำไห้จากหัวใจ..มันระบายออกถึงความเสียใจ...
ในส่วนลึกที่..ยังผ่านพ้นไปไม่ได้
แค่ยืนอยู่กับลมหายใจที่มี.. ก็เต็มทีแล้วจริงจริง. ..