ดับสิ้นแล้วแคล้วห่างจิตจางหม่น
ทุกข์ระทนจนพาน้ำตาปรี่
แสบทรวดทรวงดวงหน้าอุราฤดี
เพลานี้ที่ข้าต้องลาร้าง
วันก็ผ่านกาลก็ล่วงเหมือนถ่วงรัก
รักเคยปักหักลงพะวงห่าง
เหมือนผกาพากลิ่นระรินจาง
แลมองกลางทางใจแสนไหม้ทรวง
ทุกข์ระทนจนพาน้ำตาปรี่
แสบทรวดทรวงดวงหน้าอุราฤดี
เพลานี้ที่ข้าต้องลาร้าง
วันก็ผ่านกาลก็ล่วงเหมือนถ่วงรัก
รักเคยปักหักลงพะวงห่าง
เหมือนผกาพากลิ่นระรินจาง
แลมองกลางทางใจแสนไหม้ทรวง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
