โอ้หนอใจ...ไยเชือนเหมือนทากหอย
ตะบิดตะบอยลอยไปไร้หัวหาง
ช่างชวนเบื่อเหลือใจให้ระคาง
ทำหมองหมางร้างไกลไม่หวนคืน
ขอตัดกันวันนี้...ฤดีเอ๋ย
สิ้นกันเลยเคยจำจะทำฝืน
แม้สุดรักหักจิตต์สนิทกลืน
จะยอมขื่นสลัดพรากหอยทากใจ
.../
บูรพาท่าพระจันทร์
แหม..พี่บูร์..สั้นตรงเป้า...มาเย้ายั่ว
ใครจะมัวอืดอาดยืดยาดไฉน
ถ้ารักแล้วรีบรี่...ขี่บั้งไฟ
เร็วทันใจเข้าสู่ประตูวิวาห์
มัวแชเชือนหมือนหอยทากลำบากยิ่ง
พี่คงวิ่งหนีไกลไม่เห็นหน้า
รักพี่บูร์คนดีอย่าลีลา
ขืนชักช้าเธอสลัด ถูกตัดรัก....
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
