ขอขอบคุณ ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ.
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
‘..ฤๅ..ย่อยยับ?..’
๐ ศัพท์ประดิษฐ์คิดค้นคล้ายกลแกล้ง
จัดแสดงแย้งยัดขัดคำสอน
เข้าใจเพียงตัวตนจนบางตอน
มันโคลงคลอนเคลื่อนคลาดจากมาตรา
๐ เลือกคำนี้คำนั้นคั่นคำไหน
จึงจักจ้องต้องใจเที่ยวไล่หา
แม้นเลือกผิดเลือกพลั้งดั่งสัญญา
เหมือนจักว่า..ย่อยยับในฉับพลัน
๐ พิษคำแผลงแสลงโสตโจทย์กระดิก
แล่นกระซิกซึมทรวงจ้วงมหันต์
อกกระตุกลุกลี้ปรี่ประจัน
จำเปลี่ยนผันควั่นปลดบทวลี
๐ ถั่งถาโถมโหมหวั่นกลั้นดวงจิต
จวนหวุดหวิดผิดพ่ายแทบอายหนี
ร้องระงมตรมมานซ่านฤดี
กับมณีคำเขียนเจียนสิ้นลม
๐ แต่ก็ยึดแผนผังตั้งแกนก่อ
แก่นกระพ้อกระพี้ที่ทับถม
มาแต่ครั้งดรุณคุ้นอารมณ์
ผูกเป็นปมไต่เต้าเข้าลานคำ
๐ แม้นคราวนี้ฝนซาไม่หนาเม็ด
วลีเด็ดครูพรมยังคมขำ
ศัพท์ประดิษฐ์ผิดแผกแปลกกระทำ
ให้รู้จำรู้จดเป็นบทวาง
๐ เมื่อสำนึกเกิดในหัวใจแป้ว
คงไม่แคล้วหนาวสั่นตะวันสาง
แสงตะเกียงหยุดหมุนฝุ่นควันจาง
ศัพท์พยางค์ก็พลอย..ลอยลับเลือน
////////////////////////