ยามเหนื่อยอ่อนนอนนิทราหลับตาฝัน
ส่งใจพลันชั้นสรวงดวงแก้วเอ๋ย
ล้วนพิลาสนาฏอนงค์ให้หลงเชย
สุดเอื้อนเอ่ยเฉลยคำสำอางองค์
ตะลึงแลแขไขพิไลลักษณ์
ล้วนวงพักตร์ปักฤทัยชวนใหลหลง
ทั้งโอษฐ์คางปรางสองของอนงค์
ทั้งรูปทรงองค์อ่อนสะท้อนใจ
ต่างรายล้อมน้อมนำซ้ำอิงแอบ
บ้างก็แนบเนื้อนวลชวนหลงใหล
กลิ่นจรุงฟุ้งหวานซ่านกระไร
ย้อมฤทัยให้สวาทพิลาสครวญ
เมื่อยามตื่นฟื้นกายสบายจิตต์
มาลิขิตกลอนระรื่นได้คืนหวน
ยังฟุ้งกลิ่นประทิ่นตลบหอมอบอวล
ตามยั่วยวนป่วนฤดีไม่หนีไกล .../
บูรพาท่าพระจันทร์