อันจุดหมาย ร่ายวาง ทางประสงค์
วลีฉาย ถ่ายคำ เจตน์จำนงค์
เป็นกลอนลง บ่งเหตุ เจตนา
มีบางอย่าง คลางใจ ให้สะท้อน
จำกัดรอน กลอนกระจอก บอกเลยหนา
ถึงบางอ้อ ท้อนิด ติดอุรา
ที่เขาว่า พาจริง สิ่งนี้เอง
มาเดี่ยวเดิน เอิ้นคิด มิตรภาพ
หวังซึ้งซาบ อาบน้ำใจ ในบอร์ดเหวง
ให้สะดุด หยุดพัก จำหนักเกรง
ใช่กลอนเก่ง เปล่งจ้า กว่าผู้ใด
ต้องเจียมตัว เจียมแด แม้อยากทัก
อันมิตรรัก ต้องหักทอน งดกลอนไว้
เดี๋ยวไปดัน ยันกระทู้ ของผู้ใด
ให้เลื่อนไป ไม่สม ติดลมบน
กลัวถ้อยคำ นำทัก จักรกเขา
จึงขอเบา เอาสำนึก ไปฝึกฝน
มิยึดติด จะคิดกลอน เพื่อสอนตน
อาจหมองหม่น แต่ทนได้ ใจยังมี
ที่หายห่าง ว่างเก่า เข้าใจแล้ว
เคยยินแว่ว แน่วมั่น ในวันนี้
ถึงบางอ้อ หนอคน ทุกหนมี
ยังขาดที่ มีแต่คิด ติดอัตตา
ใช่กลอนลา แต่ไปมา ต้องว่าแจ้ง
ด้วยอ่อนแรง แล้งจิต พักนิดหนา
มีกลอนดี ที่ถึงชั้น จะหันมา
เคาะข้างฝา หาชิด มิตรบ้านกลอน
baimai@sailom
...หมดอารมณ์ ผลิตฝัน อย่าพลันล้า
ค่อยค่อยมา หากัน สรรเรื่องหลอน
ปล่อยความรัก พักด้วย ช่วยก่อนนอน
มิจำเป็น ต้องอ้อน ด้วยกลอนกานท์...
หาเรื่องราว น่าสน มาบ่นบอก
หรือเปลี่ยนหยอก เป็นเพลง บรรเลงสาน
อาจต่อเนื่อง เรื่องเฝ้า เล่านิทาน
มาเล่าผ่าน ก็ดี เปรมปรีกัน...
ลาพักร้อน ต้องเพียร เวียนมาน๊ะ
อย่ารีบละ เลยผ่าน นานเกินนั่น
เข้ามายก นิ้วให้ ลุ้นใจหมั่น
ก็สุขพลัน รักพี่ น้องดีเอย...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
