~~..o0 เพียงพ้อ 0o..~~
ระเรื่อยเรียงเพียงพ้อโอ้!หนอรัก
รันทดหนักหักจิตยิ่งคิดถึง
เคยพะนอคลอคำเอื้อนรำพึง
สถิตตรึงรึงรัดผูกมัดใจ
เอื่อยลมโยนโอนไหวม่านไทรโศก
ระย้าโยกโบกเลือนยะเยื้อนไหว
แลชิงช้าคราพลัดแกว่งกวัดไกว
ก็แลไร้ใครนั้นเกินกลั้นกลืน
ปล่อยน้ำตาพร่าพรายรำบายเหงา
ผ่อนบรรเทาเศร้าหม่นที่ทนฝืน
ชะแผลปวดรวดร้าวหลายคราวคืน
ร่ำสะอื้นขื่นช้ำคลายจำจอง
ณ ลานรักลานไทรอาลัยขวัญ
ถ้อยจำนรรจ์มั่นนรีมิมีหมอง
แม้เนิ่นกาลรานหวังอันรังรอง
หาสนองปองแคล้วดอกแก้วกลอย
นวลร้างลานไทรโศกวิโยคลับ
ขลุ่ยเคยขับรับซอทดท้อถอย
แว่วแว่วหวานพานขมระทมคอย
แผ่วแผ่วสร้อยร้อยเสียงสำเนียงครวญ
ว่าขวัญเอยขวัญมิ่งยอดหญิงพี่
รัชนีลี้ดาวรู้คราวหวน
ชายยังเฝ้ารอวันรับขวัญนวล
แม่อย่ารวนแรมร้างให้คว้างตรม
แม้ไทรโศกโศกไทรใช่ใจโศก
แม้ลมโยกโยกพานใช่พานขม
พลัดซอสายลายซอยังรอชม
พลัดปรางฉมฉมปรางมิจางจินต์
ปภัสร์
๑ เมษายน ๒๕๕๕
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนตครับ