...เอาอักษรร้อยเรียง...อาจเพียงแผ่ว
ไร้ซึ่งแววแนวขับ...รับกระหึ่ม
ร่ายมนตรามิขลัง...เอวังซึม
เป็นเงาขรึมครึ้มคำหยาด...มิบาดใจ
...ส่งเพียงแถวแนวรักสลักจิต
ส่งความคิดตรึงตรา...จะหาไหน
โอ้เพื่อนรัก...มิตรกลอนจรจากไป
ผู้อยู่ไกลอย่างข้าฯ...รอท่าคอย
...เคยพริ้วไหว ในคำ กลับดำมืด
รสหวานฝืด ติดซ่อน ท่อนเหงาหงอย
สัมผัสเลือน เคลื่อนย้าย เร้นกายลอย-
ละลิ่วสอย ห้อยติด อยู่ทิศใด
...นักกลอนเอ๋ย เคยชิด ติดอักษร
วันนี้จร ห่างแท้ แก้ไฉน
มองหน้าบ้าน บานเก่า เราอาลัย
สิ้นเยื่อใย แล้วหรือ คนถือกลอน
...เห็นกระทู้ กู่ทัก สักประเดี๋ยว
หันหลังเหลียว เทียวมอง จ้องอักษร
ร่ายพจน์พร่ำ ร่ำไร ไปอาวรณ์
คนไกลจร วอนคืนกลับ ประดับคำ...
ไร้ซึ่งแววแนวขับ...รับกระหึ่ม
ร่ายมนตรามิขลัง...เอวังซึม
เป็นเงาขรึมครึ้มคำหยาด...มิบาดใจ
...ส่งเพียงแถวแนวรักสลักจิต
ส่งความคิดตรึงตรา...จะหาไหน
โอ้เพื่อนรัก...มิตรกลอนจรจากไป
ผู้อยู่ไกลอย่างข้าฯ...รอท่าคอย
...เคยพริ้วไหว ในคำ กลับดำมืด
รสหวานฝืด ติดซ่อน ท่อนเหงาหงอย
สัมผัสเลือน เคลื่อนย้าย เร้นกายลอย-
ละลิ่วสอย ห้อยติด อยู่ทิศใด
...นักกลอนเอ๋ย เคยชิด ติดอักษร
วันนี้จร ห่างแท้ แก้ไฉน
มองหน้าบ้าน บานเก่า เราอาลัย
สิ้นเยื่อใย แล้วหรือ คนถือกลอน
...เห็นกระทู้ กู่ทัก สักประเดี๋ยว
หันหลังเหลียว เทียวมอง จ้องอักษร
ร่ายพจน์พร่ำ ร่ำไร ไปอาวรณ์
คนไกลจร วอนคืนกลับ ประดับคำ...
ทั้งมิตรกลอน เก่าใหม่ ในวันนี้
ล้วนมากมี หลายหลาก มากคมขำ
จิตนาการ นั้นหนา ว่าเลิศล้ำ
ทั้งลำนำ แต่งไป ได้ภิรมณ์
ท่านนักกลอน แจ้งมา พากันวุ่น
ลูกชิงทุน เรียนต่อ พอสุขสม
บ้างติดงาน ติดเมียน้อย พลอยระทม
ติดยาดม คนแก่ เดินแย่ยัน
ติดอักษร กลอนกานท์ ก็มีอยู่
เช่นอย่างหนู พันทอง ปองมิหวั่น
เฝ้าบ้านกลอน ออนตลอด เลยทุกวัน
พรอดรำพัน ฉันมิตร มิบิดเบือน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
