.....ถึงที่รัก ของใคร ก็ไม่รู้
คอยตามดู หัวใจ ใคร่แอบช้ำ
เพราะหลงใหล ในถ้อย เคยร้อยคำ
ให้จดจำ ทำจิต ครวญคิดคอย.....
.....เธอหายไป ความหวาน เกินนานจืด
ไยถึงยืด เวลา ให้พาหงอย
คงโชคดี มีสุข เราทุกข์พลอย
ใจก็น้อย คอยล้า ระอารอ.....
.....ส่งสัญญาน ขานหน่อย จะคอยรับ
หรือมาปรับ ชีวี ที่กลอนหนอ
ส่งความฝัน วันใหม่ ด้วยใจพอ
จะเคียงขอ คู่ใคร ไม่ว่าเลย.....
รัตนาวดี