หากความรักฟังอยู่ . . .
. . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . เรา
หากความรักฟังอยู่ . . .
อยากให้รู้ . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . รัก
หากความรักฟังอยู่ . . .
. . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . เธอ
. . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . เรา
หากความรักฟังอยู่ . . .
อยากให้รู้ . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . รัก
หากความรักฟังอยู่ . . .
. . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . เธอ
ความรักเจ้าเอย
อย่าเฉยเมยกลอนฉันปันเสมอ
แต่บัดนี้กลอนอยู่ไหนหาไม่เจอ
เมื่อฉันเหม่อกลอนรักมักหายไป
กลับมานะกลับมาพบกันอีก
อย่าหลบหลีกปลีกตัวกลัวตักษัย
พี่จะเฝ้าฟูมฟักรักทรามวัย
อย่าหนีไกลเกินกว่าจะมาเคียง
อย่าเฉยเมยกลอนฉันปันเสมอ
แต่บัดนี้กลอนอยู่ไหนหาไม่เจอ
เมื่อฉันเหม่อกลอนรักมักหายไป
กลับมานะกลับมาพบกันอีก
อย่าหลบหลีกปลีกตัวกลัวตักษัย
พี่จะเฝ้าฟูมฟักรักทรามวัย
อย่าหนีไกลเกินกว่าจะมาเคียง
มาเติมเต็มกลอนรักให้หนักล้น
อย่าปล่อยพ้นกับกรรมคำสามเสียง
"เรา" "รัก" "เธอ" ท้ายวรรคนักกลอนเรียง
ช่วยมองเมียงแล้วกลับมารับเรา!
อย่าปล่อยพ้นกับกรรมคำสามเสียง
"เรา" "รัก" "เธอ" ท้ายวรรคนักกลอนเรียง
ช่วยมองเมียงแล้วกลับมารับเรา!
มาเติมเต็มกลอนรักให้หนักล้น
อย่าปล่อยพ้นกับกรรมคำสามเสียง
"เรา" "รัก" "เธอ" ท้ายวรรคนักกลอนเรียง
ช่วยมองเมียงแล้วกลับมารับรัก!
อย่าปล่อยพ้นกับกรรมคำสามเสียง
"เรา" "รัก" "เธอ" ท้ายวรรคนักกลอนเรียง
ช่วยมองเมียงแล้วกลับมารับรัก!
มาเติมเต็มกลอนรักให้หนักล้น
อย่าปล่อยพ้นกับกรรมคำสามเสียง
"เรา" "รัก" "เธอ" ท้ายวรรคนักกลอนเรียง
ช่วยมองเมียงแล้วกลับมารับเธอ!
อย่าปล่อยพ้นกับกรรมคำสามเสียง
"เรา" "รัก" "เธอ" ท้ายวรรคนักกลอนเรียง
ช่วยมองเมียงแล้วกลับมารับเธอ!
บัณฑิตเมืองสิงห์