ถึง...ที่รัก
คำถามที่คุณมักจะสงสัย
ว่ารักคุณเรื่อยมาเพราะอะไร
คอยดูแลคอยห่วงใยไม่ห่างกัน
ผมอาจเป็นคนปากแข็งแกร่งกว่าหิน
กระดกลิ้นพูดยากปากมันสั่น
ต้องขอโทษปล่อยค้างคามานานวัน
เพราะผมนั้นพูดไม่เก่งเกร็งเหลือเกิน
วันนี้คุณหลับตาบนเตียงนิ่ง
เป็นเจ้าหญิงนิทรามานานเนิ่น
มือของคุณอุ่นแสนคล้องแขนเดิน
ทำผมเขินตัวชาตลอดทาง
แก้มทั้งสองละมุนไมคุณให้หอม
ผมไม่พร้อมสักเท่าไหร่เพราะอายบ้าง
ปากของคุณผมชอบเพราะบอบบาง
เมื่อคุณยิ้มทุกอย่างก็สวยงาม
ที่รัก..
ที่ผ่านมาคุณมักมีคำถาม
ผมตอบบ้างเงียบบ้างช่างไร้ความ
ตอนนี้พล่ามอะไรคงสายแล้ว
คำถามที่คุณมักจะสงสัย
ว่ารักคุณเรื่อยมาเพราะอะไร
คอยดูแลคอยห่วงใยไม่ห่างกัน
ผมอาจเป็นคนปากแข็งแกร่งกว่าหิน
กระดกลิ้นพูดยากปากมันสั่น
ต้องขอโทษปล่อยค้างคามานานวัน
เพราะผมนั้นพูดไม่เก่งเกร็งเหลือเกิน
วันนี้คุณหลับตาบนเตียงนิ่ง
เป็นเจ้าหญิงนิทรามานานเนิ่น
มือของคุณอุ่นแสนคล้องแขนเดิน
ทำผมเขินตัวชาตลอดทาง
แก้มทั้งสองละมุนไมคุณให้หอม
ผมไม่พร้อมสักเท่าไหร่เพราะอายบ้าง
ปากของคุณผมชอบเพราะบอบบาง
เมื่อคุณยิ้มทุกอย่างก็สวยงาม
ที่รัก..
ที่ผ่านมาคุณมักมีคำถาม
ผมตอบบ้างเงียบบ้างช่างไร้ความ
ตอนนี้พล่ามอะไรคงสายแล้ว