[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥หทัยกาญจน์♥]

เขียนกระทู้มาวางอย่างเขินเขิน
แล้วก็เดินจากไปไม่มองหลัง
กระทู้ใหม่ไล่ตามห้ามไม่ฟัง
ไหลลามหลั่งดั่งไล่ให้รีบลง

กระทู้เราไร้เรื่องที่เฟื่องฝัน
คำจำนรรจ์ไร้รสบทประสงค์
ไร้เสน่ห์เทคำที่นำลง
ไร้คนส่งคำสู่เพื่อชูชม

เป็นคนเก่าแต่แก่แลไม่ชื่น
ไม่ชวนตื่นตาฝัน..ปั้นสุขสม
ภาษากานท์ซ่านเสียวเลี้ยวลงตม
คนอื่นคม คำหวานซาบซ่านทรวง

ได้แต่มองกระทู้ตนบนลำดับ
ที่ถูกขับปรับลงส่งเหน็บหน่วง
อีกไม่นานแลลับกับแดดวง
พ้นจากช่วงชูหราหน้ากระดาน

มีเวลาเพียงนิดพิชิตหมาย
ความเปล่าดายชายตาล้าสมาน
แววล้าแรงแฝงสู่คู่ดวงมาน
แอบสะท้านในจิตยามพิศมอง

คำเสนอถูกเมิน..เขาเดินห่าง
ถูกปล่อยวางร้างใจ..ไม่สนอง
เป็นกระทู้อาภัพ เกินจับจอง
ไร้คนปอง..ต้องถอน..ก่อนยกมือ..

"บ้านริมโขง"

อ่านกระทู้พี่ชายหมายจะต่อ
หลายเรื่องรอเรื่องเล่าเฝ้านับถือ
แสนคิดถึงหนึ่งกลอนอักษรคือ
ส่งหนังสือสื่อสารกานท์จากใจ

สบายไหม? ไม่เจอะนานผ่านหลายคืน
มีหลายคนจนสะอื้นยืนร่ำไห้
เหมือนขาดหลักพักพิงพิงพักไป
ห่างกันไกลกี่เดือนเคลื่อนผ่านเลย

ไหนก็มามาแล้วแก้วตาพี่
แสนคิดถึงทุกวจีที่เจ้าเผย
กลบทรสหวานน้ำตาลเปรย
น้องมิลืมเลือนเอยเฉลยมา
 

หทัยกาญจน์
๓๐ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๕