ดูดายเดียว...เดียวดาย ในทุกสิ่ง
ที่เคยจริง เคยหวัง พังสลาย
คนเคยมั่น สัญญา มากลับกลาย
เพราะเชื่อใจ ของคน จนหม่นทรวง
เจ็บทุกครา รู้ไหม ใจจะขาด
หรือฉันอาจ เป็นคนผิด ไม่คิดหวง
คำสัญญา เธอไม่แคร์ แค่ลมลวง
ก่อนเคยห่วง เคยผูกพัน เธอปันใจ
เธอไม่เจ็บ เธอคงไม่ เข้าใจฉัน
ทุกคืนวัน ผ่านผัน ฉันอ่อนไหว
ต้องน้ำตา เอ่อนอง ครองภายใน
หรือหัวใจ ฉันรักแท้...แค่คนเดียว
ที่เคยจริง เคยหวัง พังสลาย
คนเคยมั่น สัญญา มากลับกลาย
เพราะเชื่อใจ ของคน จนหม่นทรวง
เจ็บทุกครา รู้ไหม ใจจะขาด
หรือฉันอาจ เป็นคนผิด ไม่คิดหวง
คำสัญญา เธอไม่แคร์ แค่ลมลวง
ก่อนเคยห่วง เคยผูกพัน เธอปันใจ
เธอไม่เจ็บ เธอคงไม่ เข้าใจฉัน
ทุกคืนวัน ผ่านผัน ฉันอ่อนไหว
ต้องน้ำตา เอ่อนอง ครองภายใน
หรือหัวใจ ฉันรักแท้...แค่คนเดียว
ต่างอยู่เดียวเปลี่ยวกายนะสายจิตต์
จึงใคร่คิดสนิทแม่ช่วยแลเหลียว
ผูกสัมพันธ์ฉันชื่นจะรื่นเชียว
พากลมเกลียวเที่ยวท่องนะน้องยา
อยู่ทำไมไร้รักสมัครหมาย
นอนเดียวดายกายสั่นขวัญผวา
ยามลมหนาวผ่าวผิวละลิ่วมา
ไร้อุราคว้าซบเพื่ออบไอ
ยามเจ้าร้อนวอนใครผู้ใดพัด
ลมสงัดปัดเลี่ยงเบี่ยงเฉไฉ
ต้องเหงื่อตกอกผ่าวราวสุมไฟ
ไร้เยื่อใยใครอยู่เพื่อดูแล
หากพี่ยามาด้วยจะช่วยน้อง
มิต้องร้องลำเค็ญนะเพ็ญแข
ทุกทุกสิ่งจริงจังทั้งดวงแด
ขอเพียงแม่แน่ใจให้ตกลง.../
บูรพาท่าพระจันทร์