อย่าไปโทษคนไหนว่าใครผิด
เรามาช่วยกันคิดด้วยจิตเพ่ง
อย่าให้ลูกหลานเราต้องวังเวง
ให้กลัวเกรงความชั่วอย่ามัวเมา
ให้ครอบครัวอบอุ่นกรุ่นกลิ่นรัก
ให้รู้จักเล่าเรียนเขียนอ่านเข้า
ให้ความรู้คู่ความดีดั่งมีเงา
ให้ลูกเต้าเหล่าหลานมีงานทำ
อีกคุณครูดูแลคอยแก้ไข
เอาใจใส่พวกเขาทุกคราวคร่ำ
ชี้ถูก,ผิด,ชั่ว,ดี,ที่ควรจำ
คอยแนะนำ,ตักเตือน,ยามเชือนแช
ทั้งผู้ใหญ่ในสังคมอยู่เคียงข้าง
เป็นแบบอย่างดีงามช่วยตามแก้
ด้วยเมตตา,สงสาร,ผ่านดูแล
คอยเทคแคร์เยาวชนบนเส้นทาง
ใครจะผิดช่างเขาเราอย่าผิด
คอยสะกิดเตือนใจให้กระจ่าง
เอาความรัก,เมตตา,นั้นมาวาง
เดินสายกลางกลมเกลียว เดี๋ยวดีเอง
“ไพร พนาวัลย์”