โอ้สองสิ่งหญิงชายมากมายรส
ทั้งสลดหยดย้อยละห้อยหา
มากทั้งชื่นขื่นขมตรมวิญญาณ์
จากระอามารักมักงวยงง
ทั้งสองข้างต่างโทษพิโรธขึ้ง
บางครั้งบึ้งดึงดันมั่นใหลหลง
ควรยิ่งนักพักจริตให้ปลิดปลง
จะดำรงคงชื่นระรื่นนาน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ก็คงจริง ดั่งคำ ชายย้ำบอก
ทั้งกลับกลอก มากมี ที่กล่าวขาน
ทั้งดีเลว คละเคล้า เฝ้าประจาน
ใช่หักหาญ ว่าร้าย แต่ฝ่ายเดียว
หญิงอ่อนล้าราโรยโปรยความเหงา
ชายหยอกเย้าแล้วหายไม่แลเหลียว
ช่างเถิดหนา ปล่อยผ่าน อย่าสานเกลียว
ไม่ขอเลี้ยวเกี่ยวข้องหมองเดียวดาย
"สุนันยา"
ทั้งกลับกลอก มากมี ที่กล่าวขาน
ทั้งดีเลว คละเคล้า เฝ้าประจาน
ใช่หักหาญ ว่าร้าย แต่ฝ่ายเดียว
หญิงอ่อนล้าราโรยโปรยความเหงา
ชายหยอกเย้าแล้วหายไม่แลเหลียว
ช่างเถิดหนา ปล่อยผ่าน อย่าสานเกลียว
ไม่ขอเลี้ยวเกี่ยวข้องหมองเดียวดาย
"สุนันยา"