.jpg)
"ขออภัยทุกท่าน กลอนบทนี้ขอจัดเต็มอารมณ์ หน่อยครับ"
ไอ้บ้านนี้เมืองนี้ที่เห็นอยู่
ช่างอดสูกู่ไม่กลับรับกันไหม
ความลุ่มหลงตัณหาห่าจัญไร
มันลามไหม้ดั่งไฟบรรลัยกัลป์
ทำหน้าไหว้หลังหลอกกลอกความเท็จ
มิรู้เข็ดโลภโมบ่มโทสัน
ดุจสวรรค์บัญชามาลงทัณฑ์
หลงภาพฝันผันภาพจริงสิ่งโสมม
ยกอัตตาชั่วเร้นเป็นที่ตั้ง
ลืมทุกขังอนัตตาธรรมาศรม
เห็นเงินตราว่าหรูโก้ช่างโง่งม
บัวใต้ตมจมปัญญาหารู้บาน
มนุษย์เอ๋ยเสพไปเลยสังเวยเข้า
กริ่มความเขลาหลงมัวเมาเหมาว่าหวาน
ตกนรกโลกันต์อนันต์กาล
คงอีกนานไร้นิพพานสันดานคน
[/quote]
ตราบกิเลส ยังสุม เฝ้ารุมเร้า
มนุษย์เขลา คลุ้มคลั่ง หวังแต่ผล
แย่งกันใช้ แย่งกันกิน ดิ้นทุรน
ทรชน ยากนัก จักรู้พอ
คนเข้มแข็ง เอาเปรียบ เหยียบคนด้อย
คนต่ำต้อย ย่อแหยง สุดแข็งข้อ
ต้องจำทน ฝืนใจ ให้ขี่คอ
คือต้นตอ ปัญหา สารพัน
สุนทรวิทย์
มนุษย์เขลา คลุ้มคลั่ง หวังแต่ผล
แย่งกันใช้ แย่งกันกิน ดิ้นทุรน
ทรชน ยากนัก จักรู้พอ
คนเข้มแข็ง เอาเปรียบ เหยียบคนด้อย
คนต่ำต้อย ย่อแหยง สุดแข็งข้อ
ต้องจำทน ฝืนใจ ให้ขี่คอ
คือต้นตอ ปัญหา สารพัน
สุนทรวิทย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
