เด็กเปรียบไปใสซื่อคือผ้าขาว
สุกสกาวพราวเพริศบรรเจิดหรู
ให้ซาบซึ้งตรึงจิตต์ยามพิศดู
น่าเชิดชูชื่นชมภิรมย์ใจ
ครั้นนานเนาเงาบาปกำซาบซับ
ยิ่งนานนับจับซึ้งจึงหลงใหล
ขาดแบบอย่างสร้างสมบ่มหทัย
ด้วยมากไปไร้ค่าเห็นอาจิณ
อย่าผลักไสให้พ้นกมลชั่ว
คิดเพียงตัวผลักตนให้พ้นศีล
หนีรสธรรมซ้ำกมลไร้ยลยิน
สร้างมลทินจินต์รับอัปมงคล
เปรียบแม่ปูดูจำแล้วนำคิด
เดินเบี้ยวบิดผิดฉบับดูสับสน
เป็นผู้ใหญ่ไร้ค่าพาอับจน
เด็กต้องทนพิกลแท้แค่ลูกปู.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ผู้ใหญ่พึง บำเพ็ญ เป็นแบบอย่าง
ช่วยชี้ทาง วางกฎ กำหนดลู่
แนะให้เด็ก ห่างไกล ในเหลี่ยมคู
ให้ตั้งอยู่ ในกรอบ ระบอบธรรม
สังคมคง สดใส ไร้ตำหนิ
เยาวชนมิ ลุ่มหลง ลงทางต่ำ
ต่างคนรู้ จักพอ มิก่อกรรม
ผู้ใหญ่นำ เด็กตาม งามแน่นอน
สุนทรวิทย์
ช่วยชี้ทาง วางกฎ กำหนดลู่
แนะให้เด็ก ห่างไกล ในเหลี่ยมคู
ให้ตั้งอยู่ ในกรอบ ระบอบธรรม
สังคมคง สดใส ไร้ตำหนิ
เยาวชนมิ ลุ่มหลง ลงทางต่ำ
ต่างคนรู้ จักพอ มิก่อกรรม
ผู้ใหญ่นำ เด็กตาม งามแน่นอน
สุนทรวิทย์