๐ ยิ้มห่อน้ำตา ๐
๑
...ขอบรรเลงเพลงเศร้าเคล้าบทโศก
บางครั้งโบกโยกใจไปไหลหลง
ก่อเนตรหลั่งฝั่งเจ็บเก็บบรรจง-
เทียวกรีดลงตรงหทัยให้เป็นรอย
...เห็นเธอยืนคู่เขาเราทนโศก
หรือเป็นเพราะ โชคชะตาพาให้ถอย
เคยรักกันปั้นเงาใช้เนาว์คอย
เป็นฝุ่นฝอยลอยเคว้งเว้งเพียงเรา
๒
...ยื่นรอยยิ้มห่อน้ำตาคราเจอหน้า
ยื่นรอยยิ้มสบตาอย่าพาเฉา
ยื่นรอยยิ้มปิดรอยช้ำ,กระหน่ำเงา
ยื่นยิ้มเข้าห่อน้ำตาก่อนลาไป
...คำทักทายเหมือนมีดซอยรอยแผลรัก
เข้าเทียวปักร้อยเล่มวาง...มิห่างไหน
ชิ้นเนื้อบาดขาดตอนเป็นท่อนใจ
น้ำตาไหลใส่รอยยิ้มปริ่มหน้านาง
...โอ้คนดี...ตีจากฝากแต่เศร้า
มิบางเบาเลยหนอ...ทอไม่ห่าง
"สบายดีนะ" คำเอ่ยเธอเผยวาง
ยิ้มบาง-บาง จางรักเรา ไร้เงารอ
๓
...ยิ้มห่อน้ำตาอาลัยไกลจากเจ้า
ขอจับมือสัมผัสเงา...แล้วก้าวหนอ
มิอาจรัก มิอาจทัก พักใจทอ
สิ้นคำขอ พอคำรัก หักใจลา...
ตะวันฉาย
เก็บน้ำตาอุราลึกผนึกนิจ
ซ่อนดวงจิตต์สนิทในไม่ครวญหา
แม้สำเนียงเสียงคำจำนรรจา
ทั้งวิญญาณ์อาวรณ์ซ่อนอาลัย
คงสักวันฝันรักจักพานพบ
มาบรรจบนบถนัดอัชฌาสัย
รักคะนึงถึงวันเคลื่อนครรไล
สมานใจให้สนิททั้งจิตต์กาย
เปรียบเมฆฝนกล่นฟ้ายามคราเคลื่อน
ผ่องแสงเดือนเลือนเร้นที่เห็นหาย
กลับพิศุทธิ์ผุดผ่องส่องแพรวพราย
ดวงดาวรายกรายล้อมอยู่พร้อมเดือน.../
บูรพาท่าพระจันทร์