Re: ทองกวาวหล่นในปีนั้น
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 07:20:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ทองกวาวหล่นในปีนั้น  (อ่าน 9897 ครั้ง)
บูรพาท่าพระจันทร์
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 848
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,717


ผู้นิยม..ชมรส..บทกานท์กลอน./


« เมื่อ: 29 มีนาคม 2012, 08:09:AM »

เอ็นดู เอ็นดู เอ็นดู เอ็นดู เอ็นดู

ทองกวาวสีส้มๆ หล่นสู่พื้นพสุธา เป็นสัญญานบอกว่า เพื่อนเอ๋ย เราเคยเรียนด้วยกัน
ทานข้าวที่โรงอาหารด้วยกัน มันเริ่มเปลี่ยนแปลงแล้วนะ  เพราะบัดนี้

   เจ้าทองกวาวข้างๆโรงเรียนมันหล่นอีกแล้ว  ปีนี้มันเป็นปีที่พิเศษมาก คือ เธอฉัน
ต้องจากกันเพื่อไปศึกษาคนละสถาบัน
   ฉันคิดในใจ ความผูกพันที่เคยทำกิจกรรมร่วมกันเช่นกีฬา ค้นคว้างานในห้องสมุด
หรือแสดงละครย่อยร่วมกัน เราจากกันแล้วจริงๆ
   ทองกวาวที่เห็นร่วงหล่นในปีนั้น ผ่านไป 20 กว่าปียังไม่พบเธออีกเลย
เพียงรำลึก นึกถึง ซึ่งความหลัง
เมื่อครั้งยัง นั่งเขียน เรียนหนังสือ
เราหยิกหยอก บอกครู ว่าดูมือ
เธอชอบถือ กิ้งกือไว้ โยนให้กัน

         สิงขร

ลาตายดีกว่าตู

พระพายพัดแผ่วผ่านให้ซ่านซึ้ง
ชวนคะนึงตรึงตราคราคิมหันต์
อดีตผ่านกาลพ้นคนรำพัน
แม้คืนวันผันผ่านยังซ่านใจ

กลีบแดงส้มพรมพื้นแลดื่นดาษ
งามพิลาสเพียงแผ่แพรไฉน
ประทับลึกผนึกห้วงดวงฤทัย
เรืองไสวใต้ละอองถิ่นทองกวาว

โอ้อกเอ๋ยเชยชินถวิลเนื้อ
หอมไม่เบื่อเมื่อสนิทยามชิดสาว
ใต้ร่มพฤกษ์นึกขึ้นมาน้ำตาพราว
ร่วงหล่นกราวราวเพชรเกล็ดละไม

โอ้ทองกวาวร้าวฉานยากสานกลับ
ด้วยย่อยยับดับแดเกินแก้ไข
ส่งน้ำตาลาน้องร้องอาลัย
ถวิลครวญหวนไห้ก่อนวายวาง.../


 เคารพรัก

บูรพาท่าพระจันทร์



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

พี.พูนสุข, panthong.kh, สุนันยา, เพรางาย, เนิน จำราย, สะเลเต, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, สิงขร, ไพร พนาวัลย์, ปู่ริน, sunthornvit, ..กุสุมา.., Thammada

ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s