อยากให้รักเราเป็นดั่งเส้นขนาน
เพื่อพบพานชื่นชมเจ้าโฉมฉาย
ทางของเรากลมเกลียวไม่เดียวดาย
อยู่ข้างกายเคียงกันทุกวันคืน
แม้วันนี้ทางนั้นมิบรรจบ
แต่ไม่เคยเลี่ยงหลบกลบเกลียวคลื่น
เรายังอยู่ใกล้กันนะขวัญยืน
ยังหยิบยื่นน้ำใจด้วยไมตรี
ทางของเราเคียงกันแบ่งปันรัก
เพื่อรู้จักกันให้มากจากเดิมที่
รู้กันเพียงบางมุมไม่ชุ่มฤดี
ต่อแต่นี้ตื้นลึกศึกษากัน
ถ้าเราเข้ากันได้ในทุกเรื่อง
ยามขุ่นเคืองเพียงใดอภัยมั่น
ไม่จุกจิกจู้จี้ตะบี้ตะบัน
คงมีวันเราสองได้ครองเคียง
หรือหากเราร่วมทางแล้วห่างเหิน
ไม่อยากเดินร่วมกันรอวันเลี่ยง
ก็ขอเป็นเพื่อนกันวันเดินเอียง
ดีกว่าเสี่ยงเกลียดกันจนวันตาย
รักดั่งเส้นขนานในวันนี้
ย่อมจะดีกว่ารักอย่างมักง่าย
รัก,ยอมรับ,ชื่นชม,ใช่งมงาย
วันสุดท้าย อาจร่วมรางเป็นทางเดียว
“ไพร พนาวัลย์”