คำที่ซึ้ง ธรรมดา คำว่ารัก
ช่างสลัก และกินใจ มิใช่น้อย
ตาสบตา รักแสนหวาน น้ำตาลคอย
ต่างเอนจอย อินในรัก หนุนตักกัน
ยามที่รัก เหมือนรักยิ่ง กว่าสิ่งไหน
วันหนึ่งใช้ ไม่เคยพอ มาต่อฝัน
พูดตอกย้ำ สร้างความสุข รักผูกพัน
ผ่านร้อยวัน เหมือนแค่หนึ่ง ซาบซึ้งใจ
แต่วันจาก ต้องการไป ทำไมเล่า
เธอจึงเอา ร้อยคำปาก มากจากไหน
เรื่องนั้นนี้ ยกเมฆเอา ไม่เข้าใจ
ยามไปใช้ ร้อยคำพูด มาหยุดกัน
ฉันไม่มี เลยเวลา จึงหาเรื่อง
หรือว่าเคือง เรื่องคนนอก ไม่บอกฉัน
หรือฉันแย่ หรือบกพร่อง ไตร่ตรองมัน
ใช่เรื่องนั้น หรือเรื่องไหน ขานไขที
แต่ไม่เลย ไม่ตรงตรง จึงงงนัก
เธอตัดรัก แค่ข้ามวัน ที่ผันหนี
หนึ่งคำรัก ร้อยคำลา แทนนาที
รักที่มี แค่คำพล่อย แสนน้อยใจ
.ช่างสลัก และกินใจ มิใช่น้อย
ตาสบตา รักแสนหวาน น้ำตาลคอย
ต่างเอนจอย อินในรัก หนุนตักกัน
ยามที่รัก เหมือนรักยิ่ง กว่าสิ่งไหน
วันหนึ่งใช้ ไม่เคยพอ มาต่อฝัน
พูดตอกย้ำ สร้างความสุข รักผูกพัน
ผ่านร้อยวัน เหมือนแค่หนึ่ง ซาบซึ้งใจ
แต่วันจาก ต้องการไป ทำไมเล่า
เธอจึงเอา ร้อยคำปาก มากจากไหน
เรื่องนั้นนี้ ยกเมฆเอา ไม่เข้าใจ
ยามไปใช้ ร้อยคำพูด มาหยุดกัน
ฉันไม่มี เลยเวลา จึงหาเรื่อง
หรือว่าเคือง เรื่องคนนอก ไม่บอกฉัน
หรือฉันแย่ หรือบกพร่อง ไตร่ตรองมัน
ใช่เรื่องนั้น หรือเรื่องไหน ขานไขที
แต่ไม่เลย ไม่ตรงตรง จึงงงนัก
เธอตัดรัก แค่ข้ามวัน ที่ผันหนี
หนึ่งคำรัก ร้อยคำลา แทนนาที
รักที่มี แค่คำพล่อย แสนน้อยใจ
คำว่ารัก คำเดียว ที่เกี่ยวฝัน
คำว่ารัก คำนั้น พลันสดใส
คำว่ารัก ภักดี ที่มีใจ
คำว่ารัก ทักไป กลัวได้อาย
ร้อยพันคำ สรรหา มาเอ่ยอ้าง
รักเสียอย่าง ทำยังไง กลัวใจหาย
กลัวต้องตรม ระทมทุกข์ ไม่สุขกาย
กลัวจะขายหน้านัก รักจากลา
อยู่กับเธอ มานาน พานเบื่อหน่าย
รักเริ่มคลาย กลายกลับ จับเวหา
หวิวไหวหวั่น ฤทัย ยามไกลตา
ได้ข่าวว่า เธอมีใหม่ ไร้ชื่นชม
พันทอง